سکوت تنهایی من

این مطلب رو یکی از بهترین دوستهام یا شاید میشه گفت بهترین دوستم برام میل کرده و ازم خواسته بذارم تو وبلاگم...

این دوست من معنای واقعی یه دوسته...کسی که وقتی بهش احتیاج داشتم بود، وقتی هیچ کس پیشم نبود اون بود و وقتی کمک میخواستم تنها کسی که با تمام وجود بهم کمک میکرد اون بود...

من هیچ وقت نتونستم براش کاری بکنم ولی اون برای من همه کار کرد ... و من در عوض فقط...

این نوشته اعظم عزیزم :

خدایا عشق و دوست داشتن را در وجودم جاری کن

خدایا مرا در اوج نیازمندی بی نیاز گردان و یاری کن مرا تا طلب نکنم آنچه را که نصیب من نخواهد شد، دستهای خسته ام را بگیر و یاریم کن..

زلالی نگاهت را در هیچ آبی ندیدم و زیبایی لبخندت را در هیچ آینه ای نیافتم...

وقتی به تو میاندیشم چنان غرق در یادت میشوم که گویی ابری در دل آسمان گم شده ..

آغوش گرمت را با هیچ چیزی در دنیا عوض نخواهم کرد و تا هستم دوستت خواهم داشت...